Zevergem zendt zijn dochters uit:
NIEUWS VAN NICOLE DEVOLDRE
VANUIT DOM-LE-MESNIL
Dank aan allen die aanwezig waren op 24 augustus jl. ter gelegenheid van
mijn engagement in de zustergemeenschap. Ook dan k voor de mooie icoon. Die
krijgt zeker een plaats in onze kapel! 24 augustus was inderdaad een gelukkige
dag voor mij. Ik was die dag ook buitengewoon ontspannen en kon dus elk woord,
elk gebaar tot in het diepste van mijzelf laten doordringen. Een mooie dag.
Intussen vervoeg ik een gemeenschap van 3 zusters in de Franse Ardennen. De
sfeer in huis is echt vredevol, respectvol, en ondanks het leeftijdsverschil
kunnen we het goed met elkaar stellen.
De gemeenschap is goed ingeburgerd in het dorp en er komt veel volk over
de vloer. De eucharistievieringen zijn eerder triestig, zonder sfeer of
dynamiek. Dus wat vieringen en zang betreft, mis ik Parijs en Zevergem.
Misschien kunnen we daar wat aan veranderen.
De werkvooruitzichten? Ik heb nog niet alle papieren voor mijn dossier om
een “équivalence” van mijn Belgisch diploma te bekomen. Hopelijk komt dat in
orde en kan mijn dossier eind november behandeld worden. Intussen doe ik
vrijwilligerswerk in een school, help ik bij de catechese, volg lessen notenleer
en volg een cursus bijbelstudie per correspondentie. Dus zelfs “zonder” werken
heb ik al tijd te kort.
Vandaag heb ik meegelopen in de loopwedstrijd Sedan-Charleville, een
Ardense klassieker over 24 km. Keihard, maar een geweldige sfeer. Voor mij ook
een manier om me te integreren, want we hebben in groep gelopen ter
ondersteuning van een vereniging voor ouders met een Syndroom van Down-kindje.
Een mooi initiatief.
Wees gerust, Zevergem en de Vlaamse vrienden blijven me nauw aan het hart
liggen.
Het ga jullie goed!
Nicole.
oktober 2002