Zevergem zendt zijn dochters uit:

NIEUWS VAN NICOLE DEVOLDRE
VANUIT DOM-LE-MESNIL

Dank aan allen die aanwezig waren op 24 augustus jl. ter gelegenheid van mijn engagement in de zustergemeenschap. Ook dan k voor de mooie icoon. Die krijgt zeker een plaats in onze kapel! 24 augustus was inderdaad een gelukkige dag voor mij. Ik was die dag ook buitengewoon ontspannen en kon dus elk woord, elk gebaar tot in het diepste van mijzelf laten doordringen. Een mooie dag. Intussen vervoeg ik een gemeenschap van 3 zusters in de Franse Ardennen. De sfeer in huis is echt vredevol, respectvol, en ondanks het leeftijdsverschil kunnen we het goed met elkaar stellen.

De gemeenschap is goed ingeburgerd in het dorp en er komt veel volk over de vloer. De eucharistievieringen zijn  eerder triestig, zonder sfeer of dynamiek. Dus wat vieringen en zang betreft, mis ik Parijs en Zevergem. Misschien kunnen we daar wat aan veranderen.

De werkvooruitzichten? Ik heb nog niet alle papieren voor mijn dossier om een “équivalence” van mijn Belgisch diploma te bekomen. Hopelijk komt dat in orde  en kan mijn dossier eind november behandeld worden. Intussen doe ik vrijwilligerswerk in een school, help ik bij de catechese, volg lessen notenleer en volg een cursus bijbelstudie per correspondentie. Dus zelfs “zonder” werken heb ik al tijd te kort.

Vandaag heb ik meegelopen in de loopwedstrijd Sedan-Charleville, een Ardense klassieker over 24 km. Keihard, maar een geweldige sfeer. Voor mij ook een manier om me te integreren, want we hebben in groep gelopen ter ondersteuning van een vereniging voor ouders met een Syndroom van Down-kindje. Een mooi initiatief.

Wees gerust, Zevergem en de Vlaamse vrienden blijven me nauw aan het hart liggen.

Het ga jullie goed!

Nicole.
oktober 2002